Η Αρκόνησος (Kara Ada = Μαύρο νησί στα τουρκικά) είναι ένα μικρό ακατοίκητο νησί στο κόλπο της Αλικαρνασσού. Έχει έκταση 9 τχμ. και απέχει από την Κω 17 χλμ. ορατό από εδώ. Η ιστορία της ακολουθεί εκείνη της Αλικαρνασσού. Το 1919 καλύφθηκε από τους Ιταλούς χωρίς ποτέ να εγκατασταθεί φρουρά. Με την ιταλοτουρκική συνθήκη του 1932 παραδόθηκε και τυπικά στους Τούρκους. Το νησί ήταν ιδιοκτησίας του Αλέξανδρου Μαγκλή από την Κάλυμνο που κατασκεύασε και την εκκλησία η Παναγιά της Αρκονήσου που υπάρχει και σήμερα.
Η Αρκόνησος είναι γνωστή για τα ιαματικά της λουτρά (λουτρά της Κλεοπάτρας Ζ΄).
Είναι η τελευταία ελληνιστική βασίλισσα στην αρχαία Αίγυπτο (κυβέρνησε μεταξύ 69-π.Χ.- 30 π.Χ.). Το τέλος της βασιλείας της Κλεοπάτρας Ζ΄ σηματοδοτεί το τέλος της ελληνιστικής και την αρχή της ρωμαϊκής περιόδου στην ανατολική Μεσόγειο. Αναφέρεται ότι όταν χρειάστηκε να δραπετεύσει από την προστασία του Αντωνίου, έμεινε και κρύφτηκε στην Αρκόνησο για τρία χρόνια πριν πάει στην Ταρσό. Λέγεται ότι είχε ωφεληθεί από τον πηλό και το νερό των ιαματικών σπηλαίων της Αρκονήσου.
Το σημαντικότερο αξιοθέατο βρίσκεται στη κορυφογραμμή του νησιού όπου υπάρχουν τα υπολείμματα ενός ναού που κατασκεύασαν οι Λέλεγες και οι Κάρες και αργότερα ελληνοποιήθηκε. Δεν είναι γνωστά αρκετά για αυτή την κατασκευή για να ταυτιστεί, πιθανώς να ήταν αφιερωμένη σε ιατροθρησκευτική λατρεία σε συνδυασμό με τα θερμά λουτρά που βρίσκονται στην παραλία του νησιού.
Ίσως οι Ιππότες του Αγίου Ιωάννη να το χρησιμοποίησαν σαν παρατηρητήριο επειδή βλέπει προς τον κόλπο της Αλικαρνασσού και προς τον κεραμικό κόλπο. Οι παλιοί κάτοικοι το ονόμαζαν Κάστρο.
Ο Ναός – Παρατηρητήριο όπως ήταν και παραμένει και σήμερα.
ΠΗΓΕΣ
Α) ANNUARIO DELLA R. SCUOLA ARCHEOLOGICA DI ATENE E DELLE MISSIONI ITALIANE IN ORIENTE
VOLUME IV-V 91921 – 1922). BERGAMO 1924.
ARKONNESOS (Kara-ada) Σελ. 449 – 455.
Β) MITTHEILUNGEN DES KAISERLICH DEUTSCHEN ARCHAEOLOGISCHEN INSTITUTS. ATHENISCHE ABTHEILUNG BAND XX. ERSTES UND ZWEITES HEFT MIT TAFEL 1-IV. ATHEN. VERLAG VON KARL WILBERG 1895.
W. R. PATON, Note on Arconnesos. Mit einem Zusatz von W. Dörpfeld (Tafel XII. XIII) Σελ. 397 - 115
Comments