Ο ΙΤΑΛΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ DINO GRANDI ΣΤΗΝ ΚΩ ΤΟ 1925

Η επίσκεψη του Ιταλού υπουργού Εξωτερικών Dino Grandi σε Ρόδο – Κω – Λέρο – Σμύρνη – Κωνσταντινούπολη – Αθήνα έγινε στο τέλος Ιουνίου αρχές Ιουλίου/1925.

Στα Δωδεκάνησα βρέθηκε για να εγκαινιάσει το νέο μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Ιωάννη στη Ρόδο. Πέρασε και από την Κω συνοδευόμενος από τον Mario Lago, που οργάνωσε μεγάλη τελετή προς τιμή του.

Η εφημερίδα Messaggero di Rodi στις 23/6/25 ανακοινώνει την άφιξη του Dino Grandi στη Ρόδο

Στις 27/6/1925 ο Dino Grandi επισκέπτεται την Κω.

Ποιος ήταν ο Dino Grandi; Ήταν ο νούμερο δύο του Φασιστικού Κόμματος. Υπήρξε ένας σκληρός φασίστας, αλλά και διπλωμάτης, άριστος στις μηχανορραφίες. Ήταν αρχηγός της εσωτερικής αντιπολίτευσης του Mussolini.

Διετέλεσε υφυπουργός Εξωτερικών (1924-1925) και υπουργός από το 1925 έως το 1929. Συνεχώς μηχανορραφούσε εναντίον του Αρχηγού. Για να τον διώξει από τη Ρώμη ο Mussolini τον έκανε πρεσβευτή στην Αγγλία (1932-1939). Στην επιστροφή του ανέλαβε Πρόεδρος της Φασιστικής Βουλής των Συντεχνιών.

Ο ΦΑΣΙΣΤΑΣ ΠΟΥ ΕΡΙΞΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ.

Πως έριξε τον Mussolini: Το φασσιστικό καθεστώς είχε αποτύχει σε όλα τα μέτωπα.

Το τέλος του φασισμού ήταν ήδη προδιαγεγραμμένο όταν τα συμμαχικά στρατεύματα είχαν αποβιβαστεί στη Σικελία.

Δύο εβδομάδες μετά ο Dino Grandi ήταν ο συντάκτης της περίφημης Ημερήσιας Διάταξης Grandi (Ordine del Giorno Grandi) που παρουσιάστηκε στη συνάντηση του Μεγάλου Φασιστικού Συμβουλίου στις 24-25 Ιουλίου 1943, στο τέλος της οποίας ο Mussolini έλαβε τις λιγότερες ψήφους (19 κατά και μόνο 8 υπέρ και 1 αποχή). Η πράξη αυτή προκάλεσε την πτώση τού φασιστικού καθεστώτος με αποτέλεσμα να απομακρυνθεί ο Mussolini από το αξίωμά του.

To Μεγάλο Συμβούλιο, το ανώτατο όργανο του Φασισμού .

Μετά την ιταλική ανακωχή και την επιστροφή του Mussolini στον Βορρά, ο Dino Grandi καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά είχε εξασφαλίσει ήδη τη διαφυγή του. Τον Αύγουστο του 1943 διέφυγε στην Ισπανία του Francisco Franco, από εκεί πήγε Πορτογαλία (1943-1948), Αργεντινή και στη συνέχεια στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, μέχρι που επέστρεψε στην Ιταλία το 1960. Ως έξυπνος διπλωμάτης θεωρήθηκε θύμα του Mussolini και δεν διώχθηκε, γύρισε στην πατρίδα του την Bologna και ασχολήθηκε με καλλιέργειες. Πέθανε πλήρης ημερών το 1988 (98 ετών) στη Bologna.