
Ο Waldemar Deonna (Κάννες, 24 Σεπτεμβρίου 1880 - Γενεύη, 3 Μαΐου 1959) ήταν Ελβετός αρχαιολόγος, ιστορικός και φωτογράφος. Άριστος γνώστης της ψυχολογίας, επηρεασμένος από τον Φρόιντ και ιδιαίτερα από τον Flournoy. Διετέλεσε επίσης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, διευθυντής του Μουσείου Τέχνης και Ιστορίας της Γενεύης και επιμελητής του Αρχαιολογικού Μουσείου της Γενεύης.
Το 1903 ο Waldemar Deonna αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Από το 1904 ξεκίνησε αρχαιολογικές έρευνες στην κλασική αρχαιολογία στο πλαίσιο των σπουδών του. Από το 1906 ως το 1908, ως ξένο (étranger) μέλος της Γαλλικής Σχολής Αθηνών, συμμετείχε σε διάφορες ανασκαφικές αποστολές στην Ελλάδα (Θάσος, Δήλος και Δελφοί).
Το 1907 παρουσίασε στη Γενεύη τη διδακτορική του διατριβή με τίτλο: «Τα αγάλματα από τερακότα στην αρχαιότητα. Σικελία, Μεγάλη Ελλάδα, Ετρουρία και Ρώμη».
Στη συνέχεια κατείχε, από το 1908 έως το 1911, τη θέση αναπληρωτή καθηγητή Αρχαιολογίας στη Σχολή Επιστημών του Πανεπιστημίου της Γενεύης. Το 1912, ήταν ιδιώτης καθηγητής και δημοσιεύει παράλληλα το L’Archéologie, sa valeur, ses méthodes. Το έργο αυτό θα του αποφέρει το βραβείο Bordin από το Institut de France.
Το 1920 διορίστηκε έκτακτος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στη Γενεύη και το 1925 ως τακτικός καθηγητής της Κλασικής Αρχαιολογίας. Θα παραμείνει σε αυτή την καθέδρα μέχρι το 1955. Έχει ήδη δημοσιεύσει πάνω από 300 τίτλους εργασιών. Ταυτόχρονα, διετέλεσε διευθυντής του Μουσείου Τέχνης και Ιστορίας της Γενεύης από το 1920 έως το 1951, όπου εργάστηκε στις αρχαίες συλλογές. Το 1957 η βιβλιογραφία του υπερβαίνει τους 800 τίτλους. Η ιστορική και φιλολογική του έρευνα καλύπτει ένα πολύ ευρύ φάσμα, που κυμαίνεται από την κλασσική αρχαιολογία έως τη συγκριτική ιστορία των θρησκειών, από τη μεσαιωνική αρχαιολογία έως την ιστορία της Γενεύης, από τη μουσειογραφία μέχρι την ιστορία της σύγχρονης τέχνης και από την ιστορία των μύθων μέχρι τη συλλογική ψυχολογία. Συνεργάστηκε με τον αρχαιολόγο Paul Collart. Οι δύο Ελβετοί αρχαιολόγοι, από το 1904 ως το 1939, φωτογράφισαν και λάτρεψαν την Ελλάδα της εποχής τους, στρέφοντας τον φακό τους κυρίως στην ομορφιά των μνημείων, αλλά αποτυπώνοντας και σκηνές από την καθημερινή ζωή. Ειδικά ο Paul Collart ήταν γνωστός στη Βόρεια Ελλάδα από τις επιστημονικές δημοσιεύσεις του για τους αρχαίους Φιλίππους, που ανέσκαψε επί οκτώ χρόνια ως μέλος της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών.
Το 2008 πραγματοποιήθηκε έκθεση με τίτλο «Waldemar Deonna και Paul Collart: Δύο Ελβετοί αρχαιολόγοι φωτογραφίζουν την Ελλάδα, 1904-1939». Μετά την παρουσίασή της στο Μουσείο Μπενάκη της Αθήνας ανηφόρισε ως τη Θεσσαλονίκη, στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών, στην κορυφή της Πανεπιστημιούπολης.

Η έκθεση ήταν αποτέλεσμα της ευτυχούς συνεργασίας της Ελβετικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Ελλάδα με το Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας της Γενεύης και με τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών.
Ο WALDEMAR DEONNA ΣΤΗΝ ΚΩ
Ο Waldemar Deonna είναι ένας από τους μεγάλους ανθρώπους του πνεύματος που επισκέφθηκε την Κω τρεις φορές, το 1905, 1928 και το 1937. Έτσι γνώρισε το νησί πριν από το Σεισμό του 1933 και μετά από το Σεισμό και την ανοικοδόμηση. Από τις προτιμήσεις στις φωτογραφίες του φαίνεται τι τον τραβάει για να το αποθανατίσει. Κυρίως αρχαιολογικά θέματα, αλλά και το κτίσιμο του Διοικητηρίου (Επαρχείο) και τις αντιθέσεις των διαφορετικών πολιτιστικών τμημάτων του νησιού.
ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΚΩ ΤΟΥ WALDEMAR DEONNA





Comentários