Ο γερμανικός πύραυλος Henschel Hs 293 ήταν μια βόμβα ολίσθησης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου με ραδιοκαθοδήγηση για χρήση εναντίον πλοίων ή επίγειων στόχων.
Ουσιαστικά ήταν μια βόμβα ολίσθησης που κινούνταν από ένα προσαρμοσμένο πύραυλο υγρού καυσίμου. Ο Hs 293 μεταφερόταν κάτω από τα φτερά των αεροσκαφών He 111, He 177, Fw 200 ή Do 217. Η κεφαλή του ήταν μια τροποποιημένη βόμβα SC 500 που περιείχε ισχυρό εκρηκτικό Trialene 105. Μετά την εξαπόλυσή του, ο πυραυλοκινητήρας, που ήταν τοποθετημένος στο κάτω μέρος του βλήματος, παρείχε στο όπλο ταχύτητα 600 km/h για 12 λεπτά . Όταν τελείωναν τα καύσιμα το βλήμα κατευθυνόταν προς το στόχο του ολισθαίνοντας σαν ανεμόπτερο. Στο πίσω μέρος του βλήματος υπήρχε μια φωτοβολίδα, η οποία έδινε τη δυνατότητα στο σκοπευτή που βρισκόταν στο παρατηρητήριο του αεροσκάφους - φορέα να παρακολουθεί και να ελέγχει την πορεία του μέσω ενός μικρού μοχλού, που βρισκόταν στα δεξιά του. Έτσι ο σκοπευτής έπρεπε απλώς να παρακολουθεί την πορεία της φωτοβολίδας προς τον στόχο και να την κατευθύνει εκεί ως τη στιγμή της πρόσκρουσης.
Έτσι το αεροπλάνο είχε δύο μεγάλα πλεονεκτήματα α) να μην πλησιάζει τον στόχο και να μένει εκτός της εμβέλειας της αεράμυνας και β) να μπορεί να τηλεκατευθύνει τον πύραυλο για καλύτερη επίτευξη στόχου.
Στο You tube: Henschel Hs 293 anti-ship missile test launch from a Heinkel He 111
Είναι ο πρώτος επιχειρησιακός πύραυλος κατά ναυτικών στόχων, που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στις 25 Αυγούστου 1943 και στη συνέχεια με αυξανόμενη επιτυχία τον επόμενο χρόνο, καταστρέφοντας ή βυθίζοντας τουλάχιστον 25 πλοία. Στην αρχή δεν υπήρχαν ηλεκτρονικά μέσα αναχαίτισης του πυραύλου όμως οι σύμμαχοι αμέσως προσπάθησαν με ηλεκτρονικά αντίμετρα να εμποδίσουν τη ζεύξη ραδιοελέγχου αεροπλάνου – πυραύλου μεταξύ του πομπού Kehl και του δέκτη Straßburg, όπου στο τέλος ο πύραυλος δεν μπορούσε να δράσει και αχρηστεύθηκε. Οι γερμανοί δεν μπορούσαν να ελέγξουν τον πύραυλο τους και σταμάτησαν την παραγωγή το 1944. Οι ανθρώπινες και υλικές καταστροφές που προκάλεσε ήταν σημαντικές.
ΠΩΣ ΕΔΡΑΣΑΝ ΟΙ ΠΥΡΑΥΛΟΙ ΣΤΗΝ ΚΩ
Με τη συνέχιση της μάχης της Δωδεκανήσου, και μία ημέρα πριν την έναρξη της μάχης για την κατάληψη της Λέρου, οι Γερμανοί έριξαν στη μάχη ένα από τα τελειότερα όπλα εκείνης της εποχής, τον τηλεκατευθυνόμενο πύραυλο αέρος - επιφανείας ΗS 293Α-1· ένα όπλο που το συμμαχικό ναυτικό έτρεμε, διότι δεν διέθετε κανένα μέσο για να το αντιμετωπίσει. Φορέας αυτού του πυραύλου ήταν το ελαφρύ βομβαρδιστικό dornier 217Κ3. Τον Οκτώβριο[1] οκτώ αεροπλάνα αυτού του τύπου έφθασαν στο αεροδρόμιο του Καλαμακίου (Ελληνικό).
Κτύπησαν δύο βρετανικά αντιτορπιλικά συνοδείας κλάσης Hunt, το HMS Rockwood L39 που αχρηστεύθηκε και το HMS Dulverton L63 που βυθίστηκε με μεγάλες απώλειες.
1) ΒΥΘΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΟΥ HMS ROCKWOOD (L39)
Το βράδυ της 10ης Οκτωβρίου αεροσκάφη dornier 217Κ3 της 1/ΚG100[2], ανέλαβαν δράση και κτύπησαν με κατευθυνόμενα βλήματα αέρος - επιφανείας ΗS 293Α-1 τα βρετανικά αντιτορπιλικά, που απομακρύνονταν μετά από το βομβαρδισμό του λιμανιού της Καλύμνου. Κτυπήθηκε το αντιτορπιλικό συνοδείας “HMS Rockwood L39”, στο πίσω μέρος του, ενώ βρισκόταν κοντά στην Κω (στίγμα 36ο και 43’ βόρειο, και 26ο και 55’ ανατολικό), χωρίς όμως να εκραγεί.
Κατά τη διάρκεια της πυρόσβεσης και των βασικών επισκευών, ανακαλύφθηκε ότι η βόμβα είχε εισέλθει μέσα από την απόψυξη των μερίδων βοείου κρέατος, δημιουργώντας μια σκηνή την οποία η ομάδα ελέγχου των ζημιών αρχικά μπέρδεψε για σφαγή αλλά ευτυχώς οι ζημιές ήταν μόνο υλικές.
Το πλοίο κατάφερε, με τη βοήθεια του αντιτορπιλικού «Petard», να διαφύγει και να κρυφθεί με ασφάλεια στον κόλπο της Δωρίδας, απέναντι από τη Σύμη και μετά από μερικές ημέρες, με τη βοήθεια του αντιτορπιλικού «Blencathra», να επιστρέψει στην Αλεξάνδρεια, αλλά λόγω των σοβαρών ζημιών του κρίθηκε ότι η επισκευή του ήταν ασύμφορη και θεωρήθηκε ως οριστική απώλεια.
2) ΤΟ ΚΤYΠΗΜΑ ΣΤΟ ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΟ HMS DALVERTON (L39)
Στις 13 Νοεμβρίου τις πρώτες πρωινές ώρες περίπου 7 ν.μ. ανατολικά της Κω τα dornier 217Κ3 κτύπησαν το βρετανικό αντιτορπιλικό “HMS Dulverton L63”, που έπλεε με ταχύτητα 22 κόμβων στον κόλπο της Κω (στίγμα 36ο και 50’ βόρειο, 27ο και 30’ ανατολικό).
Το βλήμα κτύπησε το πλοίο μπροστά από τη γέφυρα, σκότωσε τον κυβερνήτη και αρχηγό της πέμπτης μοίρας αντιτορπιλικών Stuart Austen Buss, MVO, DSC, RN και προκάλεσε μεγάλες απώλειες μεταξύ του πληρώματος συνολικά έξη αξιωματικοί και 75 υπαξιωματικοί και ναύτες χάθηκαν. Τα δύο άλλα αντιτορπιλικά, «Echo» και «Belvoir», που το συνόδευαν, περισυνέλλεξαν τους επιζώντες (6 αξιωματικοί και 103 ναύτες) και τορπίλισαν το καιγόμενο πλοίο, το οποίο βούλιαξε.
Αυτή ήταν η τελευταία επίθεση των dornier 217Κ3 με πυραύλους αέρος - επιφανείας ΗS 293Α-1 στο Αιγαίο.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] Μαστοράκου Μ., Κατευθυνόμενα βλήματα αέρος – επιφανείας στο Αιγαίο. Νοέμβριος 1943, Πόλεμος και ιστορία, τχ. 5, Μάρτιος – Απρίλιος 1997, σσ. 10 – 15. – Τερνιώτη Γ., Βομβαρδιστικά Dornier πάνω από την Ελλάδα κατά τον Β’ Π. Π., Αεροπορική ιστορία, τχ. 35, Ιούνιος – Ιούλιος 2005, σσ. 6 – 15.
[2] 1/Kampfgeschwader 100. Πρώτο τμήμα της 400 σμηναρχίας με διοικητές τον σμήναρχο Hansgeorg Bätcher, 28.7.43 - 21.10.43 και τον σμήναρχο (Hptm) Hans-Gotthelf von Kalckreuth, από 21.10.43 -
Comentarios