Ο Κώστας Αδαμαντίδης γράφει για την επιχειρηματική ιστορία της οικογένειας του: Στις αρχές του 1900 ο Κωνσταντής Αδαμαντίδης (Κωνσταντής Χατζηδιαμαντής μετά τη βάπτισή του στους Αγίους Τόπους) διατηρούσε στη Χαντάκα (οδός Ιπποκράτους) μικρή βιοτεχνία ποτών με την επωνυμία «Βάκχος» παρασκευάζοντας από τα αμπέλια του και από γεωργούς της Κω κρασί και ούζο απόσταξης.
Μετά το σεισμό του 1933 και την επιστροφή των υιών του, Αδαμάντιου και Γεώργιου, από τις σπουδές τους στην Αθήνα η επιχείρηση μεταφέρεται στη λεωφόρο Βασιλέως Παύλου, στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής σε νέο κατάστημα. Στις νέες εγκαταστάσεις γινόταν η επεξεργασία των σταφυλιών, η οινοποίηση και η παρασκευή κρασιών και κονιάκ και στον ακάλυπτο χώρο, στην αυλή, είχε τοποθετηθεί μεγάλος αποστακτήρας για την απόσταξη στέμφυλων και την παρασκευή οινοπνεύματος. Η επιχείρηση εκτός από κρασί, με πρώτη ύλη το παραγόμενο οινόπνευμα (ρακί - τσικουδιά - τσίπουρο), παρασκευάζει και εμφιαλώνει ούζο και λικέρ σε 15 γεύσεις και μπράντι. Την παραγωγή διέθεταν στην αγορά της Κω και τα γύρω νησιά και μικρές ποσότητες στην Αίγυπτο.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου μετά από επίταξη των Ιταλών το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής διατίθεται για τις ανάγκες του ιταλικού στρατού στην Κω και στη Λέρο. Στο τέλος του πολέμου κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής κατάσχεται ο χάλκινος αποστακτήρας και καταστρέφεται για την κατασκευή βλημάτων.
Μετά την απελευθέρωση η ποτοποιία υπολειτουργεί και οι Αδαμάντιος και Γεώργιος Αδαμαντίδης στρέφονται σε νέες επιχειρήσεις. Νοικιάζουν και εκμεταλλεύονται το 1948 την αλυκή στο Τιγκάκι, νοικιάζουν από το Δήμο της Κω και μετονομάζουν το ξενοδοχείο «Gelsomino» σε «Ακταίον».
Ο Αδαμάντιος Αδαμαντίδης (αριστερά) στην Αλυκή.
Η μεγάλη αγάπη του Γιώργου στη γεωργία τους σπρώχνει στη αγορά τρακτέρ και αλωνιστικών μηχανών και κάνουν εργασίες σε όλο το νησί.
Έγγραφο του 1946 επί αγγλοκρατίας, για μεταφορά καπνών με το φορτηγό της εταιρίας.
Η ποτοποιία[1] διατηρείται με την παραγωγή ούζου και λικέρ μέχρι το 1965, που σταματά τη λειτουργία της.
Η λειτουργία του ξενοδοχείου «Ακταίον» σταματά το 1968, όταν η Χούντα των συνταγματαρχών το μετατρέπει σε στρατιωτική λέσχη. Το 1958 κατασκευάζουν τον κινηματογράφο «Άστρον» και το 1968 χτίζουν το ξενοδοχείο «Έλλη». Το 1980 στην θέση του κινηματογράφου κατασκευάζουν το ξενοδοχείο «Άστρον» μεταφέροντας τις δραστηριότητές τους στον τουρισμό.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
[1] Υπουργείο Ανοικοδομήσεως, Δωδεκάνησος. Τετράτομος μελέτη του Υπουργείου ανοικοδομήσεως και συνεργατών του υπό την διεύθυνσιν του Κ.Α. Δοξιάδη. Α. Γενική Περιγραφή, Αθήναι 1947, στη σ. 184 αναφέρει: Μία μικρή βιομηχανία οινοποιίας, η οποία λειτούργησε στην Κω κατά την περίοδο της Ιταλοκρατίας και μέχρι τα πρώτα χρόνια της ενσωμάτωσης, ήταν αυτή των αδελφών Αδαμαντίδη. Οι αδελφοί Αδαμαντίδη παρήγαγαν επίσης οινόπνευμα των 90° με δυναμικό παραγωγής 150 χλγρ. οινοπνεύματος κάθε δύο ώρες.
Comments