Η πρώτη εταιρία παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στα Δωδεκάνησα ήταν η ιταλική SIER Società Industrie Elettriche Rodi που είχε το μονοπώλιο παραγωγής και διάθεσης. Ιδρύθηκε το 1921 με έναρξη το 1923. Σκοπός της ήταν η παραγωγή και πώληση ηλεκτρικής ενέργειας. Παράλληλα με την ίδρυση, της παραχωρήθηκε το δικαίωμα της εγκατάστασης και εκμετάλλευσης τηλεφωνικού δικτύου. Η εταιρεία αναλάμβανε την υποχρέωση να εγκαταστήσει, σε μικρό χρονικό διάστημα, τηλεφωνικό δίκτυο το οποίο θα εξυπηρετούσε τουλάχιστον 100 συνδρομητές.
Το 1931 οι τηλεφωνικές συνδρομές ήταν 312, από τις οποίες οι 191 ανήκαν σε ιδιώτες.
Το 1940 το τηλεφωνικό δίκτυο της πόλεως διέθετε 312 τηλέφωνα από τα οποία τα 40 χρησιμοποιούσαν οι υπηρεσίες της Κυβέρνησης των Νησιών, 81 οι στρατιωτικές υπηρεσίες και 191 οι επιχειρήσεις και οι κάτοικοι. Η εταιρεία επεκτάθηκε και σε άλλα νησιά και κυρίως στην Κω, Λέρο και Κάλυμνο. Η Ρόδος συνδεόταν με υποθαλάσσιο καλώδιο μέσω Καρπάθου με την Κρήτη και το Ελληνικό δίκτυο και μέσω Μαρμαρίδος με το Τουρκικό.
Το 1948 με την ενσωμάτωση η εταιρία παρέμενε σε ιταλικά χέρια στο Μιλάνο, αλλά τελικά πέρασε σε Ελληνικά χέρια. Το 1951 η S.I.E.R. μετονομάστηκε σε "Ανώνυμο Ηλεκτρική Εταιρεία Ρόδου".
Στην έκθεση του Χρ. Τσιγάντε αρχηγού της Ελληνικής Στρατιωτικής Αποστολής Δωδεκανήσου το 1946 (επί αγγλοκρατίας) αναφέρει:
1) ΤΗΛΕΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ὑφίσταται μεταξύ Ρόδου, Καρπάθου, Κῶ, Λέρου, Καστελλορίζου καὶ ̓Αστυπαλαίας, ἐξυπηρετουμένη δι γερμανικῶν ἀσυρμάτων Ισχύος 30w. Η Σύμη καὶ ἡ Χάλκη ἐπικοινωνοῦν μετὰ τῆς Ρόδου διὰ καλωδίου, ἐπίσης ἡ Κάσος μὲ τὴν Κάρπαθον καὶ ἡ Πάτμος καὶ οἱ Λειψοί μὲ τὴν Λέρον.
2) ΑΣΤΙΚΗ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ὑφίσταται εἰς τὴν πόλιν τῆς Ρόδο ἐν καλῇ καταστάσει καὶ χωρητικότητος 500 συνδέσεων, εἰς δὲ τὴ Κῶν, Κάλυμνον καὶ Λέρον χωρητικότητος 40 συνδέσεων. Τὸ ὑπόλοιπον ὑπάρχον προπολεμικῶς ὑπεραστικόν τηλεφωνικά δίκτυον κατεστράφη, ἐλάχισται δὲ εἶναι αἱ ἤδη ἀνακατασκευ σθεῖσαι γραμμαὶ χρησιμοποιούμεναι μόνον ὑπὸ τῶν ̓Αστυνομικά Αρχών.
Φωτογραφία. Το τηλεφωνικό κέντρο του ξενοδοχείου των Ρόδων το 1932.