Στις 22/10/1943 ακριβώς 80 χρόνια πριν κτυπήθηκε από νάρκη το ελληνικό αντιτορπιλικό ΑΔΡΙΑΣ L67. Το πλοίο που αρνήθηκε να πεθάνει· η ιστορία του έγινε θρύλος, τα κατορθώματά του μοναδικά στην ιστορία του ναυτικού του 20ού αιώνα.
Ο ΑΔΡΙΑΣ L67 ήταν τύπου Hunt III. Στις 22 Οκτωβρίου 1943, έπλευσε προς Κάλυμνο για επιχείρηση αντιπερισπασμού μαζί με το Βρετανικό HMS “Hurworth”. Στις 21.56 το «Αδρίας» προσέκρουσε σε νάρκη και από την έκρηξη αποκόπηκε η πλώρη του, που συνέχισε να επιπλέει για λίγο ακόμη. Υπήρξαν 21 νεκροί και 30 τραυματίες και έχασε 30 μέτρα (από τα συνολικά 85 του μήκους του). Συνέχισε όμως να πλέει, αφού το λεβητοστάσιό του είχε μείνει στεγανό.
Το “Hurworth”, στην προσπάθειά του να πλεύσει προς βοήθεια του «Αδρία», προσέκρουσε επίσης σε νάρκη και βυθίστηκε, παρασύροντας στο βυθό 143 άνδρες.
Ο πληγωμένος «Αδρίας», παρά τις σοβαρές βλάβες που είχε υποστεί, κατόρθωσε να λειτουργήσει τις μηχανές του. O πλοίαρχος Ι. Τούμπας με οφιοειδή πορεία και με ταχύτητα περίπου 5 μίλια, χωρίς χάρτες και πυξίδα, κατόρθωσε μόνο με τα κιάλια να χαράξει πορεία και μετά από τρεις ώρες να φθάσει στην τουρκική ακτή.
Βρέθηκαν σε ένα μικρό όρμο, που τον διέκριναν από τα μικρά φώτα των σπιτιών εκεί. Ήταν 23/Οκτωβρίου, μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα. Το πρωί είδαν καθαρά ότι ο φιλόξενος όρμος, που κατέφυγε το πλοίο, ήταν ο όρμος του Γκιουμουσλούκ (Gümüslük). Αφού έθαψε τους νεκρούς του στην ακτή πραγματοποίησε πρόχειρες επισκευές για να καταστεί αξιόπλοο Το «Αδρίας» κατόρθωσε να ξεφύγει από τις γερμανικές φρουρές και τα παρατηρητήρια Κω και Ρόδου και να φθάσει, πρώτα στο Καστελόριζο και μετά στην Αλεξάνδρεια, όπου όλα τα συμμαχικά πλοία και οι ελληνικές Αρχές, του είχαν επιφυλάξει μια τρομερή υποδοχή. Λίγη αισιοδοξία στα συμμαχικά πληρώματα στην Αλεξάνδρεια μετά την μεγάλη ήττα στις μάχες της Δωδεκανήσου και την απώλεια ανδρών και έξη πλοίων, μόνο ένα πλοίο κατόρθωσε να επιστρέψει έστω και κατά τα 2/3. Ένας τολμηρός πλοίαρχος ο Ιωάννης Τούμπας και ένα θαρραλέο πλήρωμα κατόρθωσαν ένα μοναδικό κατόρθωμα στα παγκόσμια ναυτικά χρονικά.
